Kadîm kültürümüzde eğitimin nihai gayesi kalb-i selîm, öğretimin nihai gayesi akl-ı selîm, edebin nihai gayesi zevk-i selîmin tahakkuk etmesidir.
Zevk-i selim sahipleri yeryüzündeki her şeye ahlâk ve hikmet eksenli yaklaşır, ihyâ ve inşâ ile meşgul olurlar. Onlar, kaba-sabalıktan, ifsadtan, cehaletten ve sakillikten beridirler…
Zevk-i selim sahipleri bulundukları ve yaşadıkları her yeri güzelleştirmeye çabalar, yaptıkları her işte estetik ve güzelliği önemser ve öncelerler…
Zevk-i selim ise, ancak akl-ı selim ve kalb-i selim “insan”larda gelişi.
Vesselam.
