Kaygılarımızı korkularımız gibi kontrol etmek zordur. Sakinleştirmek daha aza indirmek için yapacağımız meditasyon, nefes egzersizleri mevcuttur. Yaşadığımız iş ortamı, ev ortamı, ikili ilişkilerimiz yaptığımız işin vermiş olduğu sorumluluğun tetiklediği kaygılarımızda buna birer örnektir. Her şeyden önce biz gerçekten bunun iyileşmesini istiyor muyuz? Bunu kendi içimizde defalarca sormamız samimi ve şeffaf bir şekilde cevap almamız gerekiyor. Kaygılanmak anormal bir şeymiş gibi davranılsa da tam tersine normal duyguların tepkileri dozunu aşmama şartıyla tabi ki… Bir işe emek verirken veya bir ilişkiye emek verdiğimizde orada kaygılanıyorsak bunun yani kaygının altındaki asıl sebebe bakmamız gerekiyor. İlişki konusuna gelirsek en son ne zaman nerede ayrılık korkusu yaşadın? İlişkinin bitme korkusunu daha önce bir başkasında yaşadın mı? Bununla birlikte eş, dost, arkadaş ilişkilerinde ayrılık yaşadın mı? Korkuda, ayrılıkta kaygının temellerinden oluşan birer duygudur. Korkularımızla ne kadar yüzleşebiliyoruz? Buna cesaretimiz var mı? Peki ayrılıklar ile başa çıkabiliyor muyuz? Bu yüzleşmelere ne kadar hazırlıklı ve ne kadar hazırlıksız yakalandık? Şuanda bu yazıyı okurken ne kadar rahatız veya ne kadar kaygılıyız? Şunu unutmayalım ki her zaman her yerde kaygılarımız, korkularımız, ayrılıklarımız, mutluluklarımız, acılarımız, sevinçlerimiz yaşamımız boyunca tüm duyguları birer birer yaşayacağız! Önemli olan burada bilinçli bir şekilde farkında olarak bunların üstesinden gelebilmektir. Başta zorlanacak hatta ben yapamam diyebilirsiniz. Önemli olan burada tek nokta var. “ Ben iyileşmek istiyor muyum?” , “ Ben gerçekten bunu istiyor muyum?” sorularını kendinize sorabiliyorsanız sizde hala bir umut var demektir. Eğer ki sorulardan kaçıyorsanız sizin kendinizle bile yüzleşmeye cesaretiniz yok demektir. Afetlerden, selden, depremden, heyelandan, hastalıktan nasıl kaçamıyor ama tedbir veya önlem almamız gerekecek kapılarımız var ise kaygı duygumuz içinde kapılarımız mevcuttur. İlk önce 1,2,3,4,5 sayarken derin nefes alıp, 1,2,3,4,5 sayarken derin nefes veriyoruz… Kaygılarımız kocaman bir nefes olarak düşünün ve her defasında o nefesi verirken biriken kaygıların hal olduğunu ve dışarı attığınızı ferahladığınızı düşünün, hayal edin ve imgeleyin… Düzenli bir şekilde sürekli bunu tekrar etmeye gayret edin lütfen…
Bundan daha iyi nasıl olur?
Şifanız bol, yüreğiniz ferah olsun…
Kavin İnci Geçkil
