Ehliyyet ve liyakatın gözetilmediği toplumlarda torpile ve adam kayırmaya  yol oluşmuştur.

★

Ni’met ve külfet dengesi adalet terazisinde eşit olmalıdır.

★

İnsanlara, ahbab çavuşluk ilişkisine göre değil, eşitlik ilkesi gözetilerek muamele edilmelidir.

★

Millete hizmet mevkiinde olanlar, onları (zati işleri içün) hizmetkâr olarak kullanmamalıdır.

★

Hizmetin reklâmını yapanların istikbâl ve ikbâl hesabı var mı acaba, ona bakılmalı ?

★

Hak derken aslında gak, hukuk derken aslında guguk demekte olanlara aldanmamak içün uyanık ve tetikte olmak elzemdir.

★

Millî ve mânevî değer bezirgânlarını tanımak içün lâfa değil fiile bakınız !

★

Hizmeti diline pelesenk edip de, şahsına hizmet ettirenlerden uzak durunuz.

★

İmkânlar adâlet üzere kullan(dır)ılmadığında, ni’met üzerinde tasarruf yetki ve sorumluluğuna sahip kişiler, ni’meti nalıncı keseri gibi “Rabbena, hep bana” ilkesi ile kendisi ve yârenleri içün kullandığında, işte o vakit kıyameti bekle, o imkânlar ve sahipleri o gün gelince hâk ile yeksan olur.