Odunlar kışı bekler mi yanmak için? Tutuşmak ve ısıtmak için. Ne çok işe yaradığını bilmeden ve hissetmeden. Yaş iken bir gün ateş ile imtihan olacağını bilmeden. Tıpkı yaşken günahsız olan bedenler gibi. Ne zaman ki akıl hücreleri oluşur, o zaman mes’ul olur bu dünyanın ateşinden. Ama bazı ateşler yakmaz, o ateşi harlayanın gücü de yetmez. Hz. İbrahim gibi olmak gerekir bazen, o ateşte yanmamak için. Gül bahçesini özlemek lazımdır o zaman. Gül bahçesine layık olmak, o ateşin balıkları yüzdüren bir göl olmasını dilemek için çalışmak ve firavunlara direnmek gerekir. Çağda firavun var mıdır? Ya da gül bahçesi için ateşte yanmak yeterli midir. Evet! Her çağda firavunlar vardır. Geçmişte iki ayaklı, şimdinin çok frekanslı firavunları. Gül bahçesi yetiştirmek zor mudur, ya da o bahçe içindeki dikenleri severek mi o bahçeye layık olunabilir? O da bilinmez. Ama bir gerçek var ki, ateşin seni yakmaması için gül koklamak ve güle aşık olmak gerekir. O gülü bulmak kolay mıdır? Bulmak istersen kolaydır. Seni doğruluğa ve kurtuluşa çağıran ilahi çağrının her kelimesi bir gül’dür. Herkesin elinin altında o gül vardır. Yeter ki koklamasını öğrenelim. Koklanırsa o güller, bilin ki hiçbir ateş yakmaz cehennemin arefesini ve hiçbir yara harlanmaz ateş olan kor düşüncelerde.