Kaç gün dönümünü devirdik bu kısacık ömürde. Ve kaç döngüde kaç fide fidan ağaç ektik. İnsan yetiştirdik. Ya da yetiştirdiğimizi zannettik. Elimizden kayanlar oldu, yıldızlar gibi. Nereye savrulduğunu anlayamadan. Başımıza gelenleri kadere yorduk. Nazara yorduk. Eşşeğimizi düzgün bağlayamadık. Sonra ona çarpan araçta suçu aradık. Gözümüzün önünde can pazarları açıldı. İki üç kınama mesajı ile anlık bir hüzün sonrası soframıza oturarak güzelce işkembeleri doldurduk. Bir iki secde avuntusu, hayırlı cumalar mesajı, nasılsa bize bir şey olmaz mantığıyla uzandık yattık. Sokak köpeklerinde kedilerinde suçu aradık. Halen uzaya gidersek nasıl abdest alırız soruları ile dini vecibelerimizi uyuttuk. Ehli Müslim olmayanlar devletlerine vergilerini takır takır sayarken, bizler devletten ne koparırızın peşine düştük. Emekliler bayram harçlığının peşine düşerken, rant sahiplerinin  kepçe ile devletin altını nasıl soyduklarını izledik. Mantar gibi üniversite türedi, liseye döndü farkında olamadık. Aile mahkemeleri fazla mesai yaparken, damatların kayınvalideleri ile kırıştırıp, TV programlarına kapak olduklarını izledik. Parası olan en iyi üniversitelerde okurken gariban çocuklarının tek katlı aile evlerinin bacalarında tüten dumanlarında şehit cenazelerini karşıladık.  Birçok beyin yurt dışına gitti. Farkında olamadık. İklimi değiştirenlerden hesap soramadık. Baharlar kış oldu, meyvesiz kaldık. Meyvesiz kalmak bir yana, esas meyvesiz kalmanın doğru yeni nesilleri yetiştirmemek olduğunu henüz anlayamadık. Bu işin vebalini havada uçuşan canlar mı ödemeliydi? Bu işin vebalini üşüyen meyveler mi ödemeliydi?  Herkes şapkasını önüne koyup düşünmeli…“Allah insanları haksızlıklarından ötürü yakalayacak olsaydı, yeryüzünde canlı bırakmazdı. Fakat onları belirli bir süreye kadar erteler. Süreleri dolunca onu ne bir saat geciktirebilirler ne de öne alabilirler.”(Nahl, 16/61) “İnsanların elleriyle işledikleri yüzünden karada ve denizde fesat çıkar; Allah da belki dönerler diye yaptıklarının bir kısmını böylece kendilerine tattırır.”(Rûm, 30/41).

Allah büyük felaketlerden muhafaza eylesin…