Yurt dışına seyahat edenler bunu yakından bilirler. Bir yerden bir hizmet alıyorsanız, mutlak o hizmeti verene bedeli dışında teşekkür edilir. Güleryüz sadakadır misali güler yüze güler yüzle karşılık verilir. Örneğin bir lokantaya gidildiğinde, garsonun hizmeti sonrası bahşiş dışında verilen hizmet dışında teşekkürde edilir. Çünkü orada çalışan insanlar bir emek ortaya koymakta, onların sosyal sınıfı sizin onlara teşekkür etmeniz ve güler yüz göstermenizin önünde engel değildir. Bizde ki durum nasıldır? Biraz da onu irdeleyelim. Bir lokantaya gidildiğinde toplumun büyük kısmı, ben bu hizmetin bedelini parayla ödüyorum, güler yüze ve teşekkür etmeye gerek yoktur mantığı ile yaklaşır. Onlara hizmet eden kişiye sınıfsal olarak daha düşük bir kategoride yani hizmet eden edilen ikileminde yaklaşılır. Aslında oturan ile hizmet eden arasında bir fark yoktur. O gün hizmet eden, yarın oturan sınıfına geçecektir. Ha keza bir hizmet alındında güler yüz göstermek, teşekkür etmek, uygun ifadelerle iletişim kurmak hem insanın kendisine, hem de ona hizmet eden kişiye olan saygısının ifadesidir. Bir fırına, bir bakkala veya hizmet aldığın bir ortama girildiğinde ortamın ve insanlığın hakkı olarak teşekkür edebilmek ve güler yüz gösterebilmek bir erdemdir. Bazen bu durumun tersi de mümkündür. Hizmet eden de artık o toplumun normlarına alışmış, muğlak bir yüz ifadesiyle robot gibi sadece hizmete odaklanmış, uygun bir iletişim aracı kullanmadan görevini yerine getirmeye odaklanmış bir eleman gibi davranır. Bu durumunda önüne geçebilmek için, hizmetin üniversite eğitimini alan ve gerçekten toplumun ihtiyaç duyduğu iletişim gücünü hizmet sektöründe ilmikleyen insanlara ihtiyaç vardır. Yoksa robot ve hissiz insan sınıfı hızla yayılacak ve olağan durumdan ötesine gidemeyecek konumda emeklemeye devam edeceğiz. Hayırlı Ramazanlar.