Üniversitelerin en önemli vazifelerinden biri eğitim ve öğretimdir. Bu eğitim ve öğretimin yanında da bir diğer önemli unsur ve bence de bir üniversitenin en önemli sac ayağı araştırmalardır. İyi bir akademisyen bazen çok iyi bir  hatip olamayabiliyor. Bildiğini aktarma noktasında eksiklikleri olabiliyor ve bu öğrencilerle ile iletişimini sınırlandırabiliyor. Dersin sayısal oluşu, öğrencilerin devam sorunları, ilgisizlikleri bunlar üzerinde önemli etkenlerdir. İdarecilerde bir üniversitede eğitim ve öğretimin araştırmalar gibi rayında gitmesinden, derslerin düzenli olarak verilmesinden, notların sisteme zamanında girilmesinden gibi bazı noktalarda akademisyenleri uyarabilir ve bu uyarılarını zaman içerisinde tekrarlayarak, eğitim ve öğretimi varsa eksiklikleri noktasında tamamlayabilir. Ancak akademisyenler sadece derslere girmedikleri gibi araştırmalarından, lisans üssü öğrenci yetiştirilmesinden, fakültesinin veya bölümünün vermiş olduğu işlerinden de sorumludur. Bu dijital süreç içerisinde notların bilgisayara girilmesinde günlük gecikmelerle karşılaşabilir. Notların sisteme girileceği sürede yoğun işleri, araya giren beklenmedik durumlarda (rapor, taziye, araştırmalar vs.) sistem girişlerini yapamayabilir. İnsanlık halidir. Çağımız dijital teknolojileri insanların işlerini kolaylaştırmak için vardır.  Mesajlarla bıktırana kadar uyarı verilir, , belirli uyarı sonunda gereken yapılır. Taksimetre çalışır gibi, bu süreyi geçtin, neden bu süreyi atladın önce hesap ver, yoksa size soruşturma açarım gibi tehditkâr bir yaklaşım hiçbir idari sisteme yakışmıyor ve yakışmayacaktır da. İyi giden bir üniversite işleyişinde bunun gibi basit işlerle akademisyenlerin çalışma şevkini kırmaya kimsenin hakkı yoktur ve olamazda. Hatalar insanlar içindir. İdareci olmak da fayda vardır.

Vesselam…