Bir yağmur, bir yağmur
Yaman bir derbeder koptu canımdan
Kopa kopa gidişine kanıp…
Sanki bir hüzün yığınağından sokaklara atıldım
Bir katran tufanına daldım, çıktım
Bir can düştü can evimden
Buğu sıvandı ömrüme sanki
El bilsin istemedim, köpürdüm öyle kaldım
Nefesimi sıkıp ağladım yağmurun arkasından
Yıkık dökük dağıldım gözlerinin hatırına
Kayıp bir boşlukta sürgündür bedenim artık
Yağmur dindi, sen dinmedin gün yüzlüm.
Kaynak: Arslan, N., 2023. Zambak Vurgunu. Şiir. Kitap Müptelası Yayınevi, Ankara, 156 s.
