Çok erken gittin be Necmiye Hanım. Daha yürüyecek yolumuz vardı seninle. Hâlbuki yolun daha başındaydık ama maalesef sen yolun sonunda geldin bize. Durumuna yeni alışmaya başlamıştı ailen ve dostların. Sen; onların şaşkınlıklarına bir şaşkınlık daha kattın erken pes etmekle.
Seninle böyle anlaşmamıştık be Necmiye Hanım. Bana söz vermiştin “Arkamda sen varsan yürürüm bu yolu “ demiştin. İçinden bir savaşçı çıktı, umduğumdan çok daha erken, cesaretli güçlü, kendinden emin. Lakin söz geçiremedin bedenine. Daha ilk kür tedavinde bağışıklığın baskılanmış olsa gerek ağır geldi sana bu enfeksiyon. Ailen daha hastalığının tanısına alışmadan bir de yoğun bakım süreci tattırdın onlara.
Yalan söyledim be Necmiye Hanım sana. Hâlbuki yalan söylemek kötü bir davranıştı. Ama derler ya beyaz yalan diye. Benim ki işte öylesinden, beyaz yalandı. İçindeki savaşacak olan mücadeleci ruhun bu yalana ihtiyacı vardı. Geçecek dedim sana iyi olacaksın tekrar nefes almaya başlayacaksın. Birazcık da kızına yalan söyledim, bu küçücük yalan; ayakta kalıp sana bakabilmesi içindi.
Son ziyaretimde “ ne yapmam gerek işinizi kolaylaştırmam için” dedin bana, bunu söylerken bile gücün tükenmişti. Başımı önüme eğdim, biliyordum çünkü bizim de yapacak çok bir şeyimiz kalmamıştı. Ben teslim olmuştum; hâlbuki sen direniyordun ve ben yalan söylemeye devam ediyordum.
Buraya kadarmış seninle yolculuğumuz be Necmiye Hanım. Şimdi yollarımız burada ayrıldı. Kim bilir ben daha ne Necmiyelerle karşılaşacağım. Umarım hayatlarına daha kalıcı dokunduğum Necmiyeler olur. Artık senin için bir şey yapamam ama ailene bir omuz olabilirsem o da iyi gelir bana. Unutamadım şiirimdeki bazı mısralarla veda edeceğim sana. Sonsuz yaşamında huzurla uyu Necmiye Hanım.
“ Her ölüm bir sonsuzluktur
Bazense kurtuluş
Bencil olmayın anneler, babalar, evlatlar
Bazen ölüm acının son buluşudur”
Hekimlik hayatımda bazı hastalarıma yazdığım mektuplar vardır. Sanırım birçok hekim kaleme dökmese de yüreğine bu mektupların satırlarını döküyordur. Bu mektuplardan birini sizinle köşemde paylaşmak istedim. Sağlıklı kalmanız dileğiyle…
MEKTUP
Yorumlar
Benzer Haberler
-
BAŞARILI OLMANIN YOLU
-
Tükettiğimiz Gıdalar ve Davranışlarımız Arasındaki Gizli Bağlantı
-
FENOMEN ÖĞRETMENLER VE MEMURLAR
-
Kalabalıkta Bile Yalnız
-
Post mu dost mu?
-
Çürük üzüm habbesi…
-
KAYBETTİK
-
KANDIRMA SANATI
-
ERZURUMLU NAFİZ KOTAN KİMDİR?
-
Kaht-ı rical, kıtlık mes’elesi…
-
HANGİ ACI UNUTULUR?
-
Toplumsal Değerler