Malatya ve Elazığ…

Bir elmanın iki yarısı il. Tek yumurta ikizleri. Birinin başının ağrısa diğerinin başı ağrır. Aynı kadim coğrafyanın , Fırat’ın birleştirdiği iki il. Ne Elazığ Malatya’dan ayrılabilir, Ne Malatya Elazığ’dan. Depremin ilk günlerinde Elazığ ilinin birinci önceliği Malatya İli oldu. Kim ne söylerse söylesin. Bunun nedeni diğer illeri ikinci plana atmak değil tabi ki. Çünkü bu koşturmaca en yakın ve en çok yardıma koşulması gereken il konumunda olmasından kaynaklanıyor. Harput’tan seslensek Battalgazi duyuyor. Baskil’den suya girsek yolumuz Malatya’da kesişiyor. Arapkir’de tandır yesek Ağın sofrada hazır. Baskil’de kayısı toplasak, Malatya’da ki kayısılarla aynı kaderi paylaşıyor. Kız almış kız vermişiz. Kömür Han’da kavurma yesek, kokusu İnönü Üniversitesinden hissediliyor. Biz bu canlardan ayrılabilir miyiz. Ayrılamayız.  Hep yanlarında olacağız ve her daim aynı kaderle yoğrulacağız. Dün bugündür. Bugün dün. Malatya, Malatya bulunmaz eşin. Ay’ın güneşin, Elazığ’la doğup, Elazığ’la batacak. Vesselam